Read or Post New Kathakali Events in hear
ഗോപിയാശാന്റെ സപ്തതി ആഘോഷം
സര്ഗ്ഗസിദ്ധിയാലും സാധനയാലും ഈ കാലഘട്ടത്തിലെ അതുല്ല്യനടനായി വളര്ന്ന്, കഴിഞ്ഞ അരനൂറ്റാണ്ടായി കളിയരങ്ങില് നിറഞ്ഞുനില്ക്കുന്ന നാട്യപ്രതിഭയായ ശ്രീ കലാമണ്ഡലം ഗോപിക്ക് ഇക്കഴിഞ്ഞ 27ന്(മെയ്) 70 വയസ്സ് തികഞ്ഞു. മെയ് 26,27 തീയതികളിലായി ബന്ധുക്കളും സുഹ്യത്തുക്കളും ശിഷ്യരും സഹപ്രവര്ത്തകരും ആസ്വാദകരും ചേര്ന്ന് സമുന്നതമായി ആഘോഷിക്കപ്പെട്ടു.കലാ:പത്മനാഭന് നായര് നഗരിയില് (ഗുരുവായൂര് മുനിസിപ്പല് ടൌണ്ഹാള്) ആയിരുന്നു ഇതു നടന്നത്.48മണിക്കൂര് നീണ്ടുനിന്ന ഈ മഹോത്സവത്തില് കേരളത്തിന്റെ അങ്ങോളമിങ്ങോളമുള്ള കലാ-സാംസ്ക്കാരീക പ്രവര്ത്തകരും ആസ്വാദകരും പങ്കെടുത്തു.
2 രാത്രികളിലായി 24മണിക്കൂര് നീണ്ടുനിന്നതും 70വേഷങ്ങള്അരങ്ങിലെത്തിയതുമായ കഥകളി തന്നെ ആയിരുന്നു പ്രധാനപരിപാടി.
നഗരിയില് ശ്രീ രാധാക്യഷ്ണവാര്യര് ഒരുക്കിയ ചിത്രപ്രദര്ശനംജനശ്രദ്ധപിടിച്ചുപറ്റി. ഗോപിയാശാന്റെ വിവിധവേഷങ്ങളുംഭാവങ്ങളും ഇദ്ദേഹം വിദഗ്ദ്ധമായി തന്റെ ക്യാമറയില് പകര്ത്തിഎടുത്തിരിക്കുന്നു.എതുകൂടാതെ മാത്യഭൂമി,വേദിക തുടങ്ങിയവരുടെ പുസ്തക-സി.ഡി സ്റ്റാളുകളും ഇവിടെ ഒരുക്കിയിരുന്നു.
26ന് കാലത്ത് ‘കേരളീയ നാട്യ കലക്ക് കലാ:ഗോപിയുടെ സംഭാവന’ എന്ന വിഷയത്തിലുള്ള സെമിനാര് നടന്നു.കേരള സംഗീതനാടക അക്കാദമി ചെയര്മാന് ശ്രീ ഭരത് മുരളി ഉദ്ഘാടനം ചെയ്ത സെമിനാറില് കലാമണ്ഡലം സെക്രട്ടറി ശ്രീഎന്.ആര്.ഗ്രാമപ്രകാശ് മോഡുലേറ്റര് ആയിരുന്നു.സര്വ്വശ്രീ നെടുമുടിവേണു, വേണൂജി, ഡോ:പി.വേണുഗോപാല് എന്നിവര്പ്രബന്ധങ്ങള് അവതരിപ്പിച്ചു.ശ്രീ കെ.ബി.ആനന്ദ് സ്വാഗതവുംശ്രീ എം.കെ.അനിയന് നന്ദിയും പറഞ്ഞു.
വൈകിട്ട് കഥകളിയാരംഭിക്കുന്നതിനു മുന്പായി നളവേഷധാരിയായ കലാ:ഗോപിയെ മുത്തുക്കുട,ആലവട്ട,പഞ്ചവാദ്യ സഹിതം വേദിയിലേക്കാനയിച്ച് ‘നാട്യരത്നം’ എന്നകീര്ത്തിമുദ്ര ശ്രീ കാവാലം നാരായണപ്പണിക്കരാല് സമ്മാനിക്കപ്പെട്ടു.
സപ്തതിദിനത്തില് രാവിലെ ഗോപിയെ ഗജവീരന്മാരുടേയും സര്വശ്രീ അന്നമനട പരമേശ്വര മാരാര്,പെരുവനം കുട്ടന് മാരാര് തുടങ്ങിയവര് നയിച്ച പഞ്ചവാദ്യത്തിന്റേയും അകന്വടിയോടുകൂടി ആഘോഷനഗരിയിലേക്കാനയിച്ചു.വേദിയില് എത്തിയ ഗോപി തന്റെ ഗുരുക്കന്മാരായ പത്മഭൂഷണ്രാമന്കുട്ടി നായര്,ശ്രീ കുറൂര് വാസുദേവന് നന്വൂതിരി തുടങ്ങിയവര്ക്ക് ഗുരുപൂജ ചെയ്തു. തുടന്ന് ഗോപിയാശാന് ശിഷ്യരും സഹപ്രവര്ത്തകരും ആസ്വാദകരായ വ്യക്തികളും സംഘടനകളും ഉപഹാരങ്ങള് നല്കി ആദരിച്ചു.
ഉച്ചയോടെ നടന്ന അനുമോദന സമ്മേളനം ബഹു:സാംസ്ക്കാരീകവകുപ്പുമന്ത്രി ശ്രീ എം.എ.ബേബി ഉത്ഘാടനം ചെയ്തു. കലാമണ്ഡലം ചെയര്മാന് പ്രൊഫ:ഒ.എന്.വി.കുറുപ്പ് അദ്ധ്യക്ഷത വഹിച്ച യോഗത്തില് ശ്രീ ചൊവ്വല്ലൂര് ക്യഷ്ണന്കുട്ടി സ്വാഗതമാശംസിച്ചു.സ്തലം എം.എല്.എ ശ്രീ കെ.വി.അബ്ദ്ദുള്ഖാദര് ഗോപിയെ പൊന്നാടയണിയിച്ചു.യോഗത്തില് വച്ച് സംഘാടകരുടെ സമ്മാനമായി ഒരു ഓടില് തീര്ത്ത കളിവിളക്ക് ഗോപിക്ക് നല്കി.
ഉച്ചതിരിഞ്ഞു നട്ന്ന സുഹ്യത്ത് സ്മ്മേളനത്തിന് ശ്രീ കെ.പി.സി.നാരായണന് ഭട്ടതിരിപ്പാട് അദ്ധ്യക്ഷതവഹിച്ചു. സി.മോഹന്ദാസ് സ്വാഗതമാശംസിച്ച യോഗം ആര്ട്ടിസ്റ്റ് നന്വൂതിരി ഉത്ഘാടനം ചെയ്തു. ഈ യോഗത്തില് സുഹ്യത്തുക്കളും സഹപ്രവര്ത്തകരും ആസ്വാദക പ്രമുഖരും ഗോപിയേക്കുറിച്ചുള്ള സ്മരണകള് പങ്കിട്ടു.
ശ്രീ ഗുരുവായൂര് ജനാര്ദ്ദനന് നെടുങ്ങാടിയുടെ അഷ്ടപദി, ശ്രീ പൂക്കാട്ടിരി ദിവാകരപ്പൊതുവാള്,ശ്രീ ചേര്പ്പുളശ്ശേരി ശിവന് എന്നിവര് ചേര്ന്നവതരിപ്പിച്ച കേളി,കലാ:ഗീതാനന്ദന്റെ ഓട്ടന്തുള്ളല്,ശ്രീ കല്ലൂര് രാമന്കുട്ടി മാരാരും ശ്രീ മട്ടന്നൂര് ശങ്കരന്കുട്ടി മാരാരും കൂടി ഇരട്ടത്തായന്വക എന്നിങ്ങനെ വിപുലമായ കലാസദ്യക്കുപുറമെ പിറന്നാള് സദ്യയും സംഘാടകര് ഒരുക്കിയിരുന്നു.26ന് സന്ധ്യക്ക് 6മണിക്ക് പഞ്ചപാണ്ഡവരും പാഞ്ചാലിയുമായുള്ള പുറപ്പാടോടുകൂടി കളി ആരംഭിച്ചു.
നളചരിതം രണ്ടാം ദിവസത്തില് ആദ്യരംഗത്തില് ഗോപിയാശാന് നളനായും മാര്ഗ്ഗി വിജയന് ദമയന്തിയായും എത്തി പ്രേക്ഷകരേ സ്യഗാരഭാവത്തിന്റെ സൌന്ദര്യത്തില് രഞ്ജിപ്പിച്ചു. കലാനിലയം ഉണ്ണിക്യഷ്ണന്,കലാ:രാജീവന്(പാട്ട്),കലാ:ഉണ്ണിക്യഷ്ണന്(ചെണ്ട), കലാ:നാരായണന്(മദ്ദളം) എന്നിവരായിരുന്നു ഈ രംഗത്തിലെ സഹപ്രവര്ത്തകര്.രണ്ടാംദിവസത്തിലെ ബാക്കിഭാഗങ്ങളിലെ നളനെ കോട്ടക്കല്ചന്ദ്രശേഖരവാര്യരും ദമയന്തിയെ മാത്തൂര് ഗോവിന്ദന്കുട്ടിയുംഅവതരിപ്പിച്ചു.കലിയായി നെല്ലിയോട് വാസുദേവന് നന്വൂതിരിയും ദ്വാപരനായി കൊട്ടാരക്കര ഗംഗയും പുഷക്കരനായി കലാ:ക്യഷ്ണകുമാറും കാട്ടാളനായി മടവൂര് വാസുദേവന് നായരും രംഗത്തെത്തി.
രണ്ടാമത്തെ കഥയായ ദുര്യോദ്ധനവധത്തില് ദുര്യോധനനായിഇഞ്ചക്കാട്ട് രാമചന്ദ്രന് പിള്ളയും ദുശ്ശാസനനായി മാര്ഗ്ഗി മുരളീധരന് പിള്ളയും വേഷമിട്ടു.രണ്ടാംദുര്യോധനനായി വന്ന കലാ:ശ്രീകുമാറിന്റെ ആട്ടം-വിശേഷിച്ചും കഥാപാത്രത്തേയും സന്ദേഭത്തേയും അറിഞ്ഞുള്ള അഭിനയം-അഭിന്ദനാര്ഹമായിരുന്നു.ക്യഷ്ണനായി എത്തിയ കലാ:വിനോദ കുമാറിന്റെ പ്രകടനവും നന്നായി.ഇവരിരുവരും ചേര്ന്ന ദൂത് രംഗം വളരെ രസമായി അനുഭവപ്പെട്ടു.അതുപോലെ സദനം ബാലക്യഷ്ണന്റെ രൌദ്രഭീമനും തിളങ്ങി.
ഈദിവസത്തെ സംഗീതവിഭാഗം മാടന്വ് സുബ്രഹ്മണ്യന് നന്വൂതിരി,വേങ്ങേരി നാരായണന് നന്വൂതിരി,പത്തിയൂര് ശങ്കരന്കുട്ടി, കലാ:വിനോദ്,കോട്ടക്കല് പി.ഡി.നന്വൂതിരി,കലാ:ബാബു നന്വൂതിരീ എന്നിവരും ചെണ്ട കുറൂര് വാസുദേവന് നന്വൂതിരി,കലാ:ക്യഷ്ണദാസ് തുടങ്ങിയവരും മദ്ദളം കലാ:ശങ്കരവാര്യര്, കലാ:ഹരിനാരായണന്, കലാ:ഗോപിക്കുട്ടന്,കലാ:ശശി തുടങ്ങിയവരും കൈകാര്യം ചെയ്തു.
27നും സന്ധ്യക്ക് 6നുതന്നെ കളിയാരംഭിച്ചു. അന്ന് നാലുമുടി പുറപ്പാടായിരുന്നു. ആദ്യകഥയായിരുന്ന ലവണാസുരവധത്തില് ലവനായി കലാ:ബാലസുബ്രഹ്മണ്യനും കുശനായി കോട്ടക്കല് കേശവന് കുണ്ഡലായരും നന്നായി പ്രവര്ത്തിച്ചു. സീതവേഷത്തില് കോട്ടക്കല് ശിവരാമനും ഹനൂമാനായി പത്മഭൂഷണ് കലാ:രാമന്കുട്ടി നായരും ചേര്ന്നുള്ള അഭിനയ മുഹൂര്ത്തങ്ങള് ആസ്വാദകര്ക്ക് ഹ്യദ്യമായി.
അടുത്തകഥയായ ഉത്തരാസ്വയംവരത്തില് ദുര്യോദ്ധനവേഷമിട്ട്കത്തിവേഷവും തനിക്കിണങ്ങുമെന്ന് ഗോപിയാശാന് തെളിയിച്ചു. എന്നാല് ചിട്ടയിലുള്ളആട്ടങ്ങളല്ലാതെ, കൂടുതല് കൈകാര്യം ചെയ്യുന്ന പച്ചവേഷങ്ങളിലേപ്പോലെ കൂടുതല് ആട്ടങ്ങള് ഒന്നും ഇതില് കണ്ടില്ല. കലാ:ഷണ്മുഖദാസ് ഭാനുമതിയായും കലാ:ഹരീ.ആര്.നായര്ദൂതനായും വേഷമിട്ടു. യുവകലാകാരന്മാരില് എടുത്തു പറയത്തക്ക പ്രകടനമാണ് ഇരുവരും കാഴ്ച്ചവെച്ചത്.
ത്രിഗര്ത്തനായി വന്ന കോട്ടക്കല് ദേവദാസന് വളരെ ആടി എങ്കിലും ആട്ടത്തില് ആഴത്തില് കൂടുതല് പരപ്പാണു തോന്നിയത്. ത്രിഗര്ത്തപ്രഭു ഉത്തരന്റെ മണിയറയില് ഉളിഞ്ഞുനോക്കുന്നതായും മറ്റുമൂള്ള ആട്ടങ്ങള് കഥാപാത്രസ്വഭാത്തിന് അനുസ്യതമല്ലാത്തതും സന്വ്യദായരഹിതവുമായി തോന്നി.കൂടാതെ വിരാട രാജധാനിയിലെത്തിയ ത്രിഗര്ത്തന്,വിരാടന്റെഏറ്റവും വലിയ സ്വത്തായ പശുക്കളേത്തേടി(സമുദ്രം പോലെ പശുക്കള് വിരാടപുരിയിലുണ്ടെന്നാണ് നെല്ലിയോടുതിരുമേനിയും മറ്റും ഈഭാഗത്ത് ആടാറുള്ളത്) വളരെ അലയുന്നതായി ആടിയതും അത്ര ശരിയായി തോന്നിയില്ല.
ഈ രംഗങ്ങളില് പാടിയത് കോട്ടക്കല് നാരായണനും നെടുന്വുള്ളി രാമമോഹനനും ആണ്.
ഈ കഥകളി സമാരോഹത്തിലെ ഏറ്റവും ആസ്വാദ്യമായ വിഭവമായിരുന്നു ഈ പദങ്ങള്.ഇവര് ചേര്ന്നു പാടുന്നതു കേട്ടപ്പോള് പണ്ട് കുറുപ്പാശാനും ഹരിദാസേട്ടനും ചേര്ന്ന് പാടിയിരുന്നതാണ് ഓര്മ്മവന്നത്.
ഉത്തരനായി ബാലക്യഷ്ണനും ബ്യഹന്ദളയായി സദനം ക്യഷ്ണന്കുട്ടിയും വേഷമിട്ടു.ഈ രംഗങ്ങളിലെ പാട്ട് പാലനാട്ദിവാകരന് നന്വൂതിരിയും കലാ:രാജേഷ് മേനോനും ആയിരുന്നു.
മൂന്നാമത്തെ കഥയായിരുന്ന ദക്ഷയാഗത്തില് ദക്ഷന് കോട്ടക്കല് നന്ദകുമാറും ശിവന് കലാനിലയം ഗോപിഥനും സതി ചവറപ്പാറുക്കുട്ടിയും വീരഭദ്രന് കാവുങ്കല് ദിവാകരപ്പണിക്കരും ആയിരുന്നു.ഈ കഥക്ക് പാടിയത് നെടുന്വുള്ളി രാമമോഹനന്,കലാ: രാജേഷ് തുടങ്ങിയവരാണ്.
ഈ ദിവസം ചെണ്ടകൊട്ടിയത് കലാ:ഉണ്ണിക്യഷ്ണന്,കലാ:വിജയ ക്യഷ്ണന്,കോട്ടക്കല് പ്രസാദ്,പനമണ്ണ ശശി,കലാ:പ്രഭാകര പൊതുവാള് തുടങ്ങിയവരാണ്.മദ്ദളം വായിച്ചത് കലാ:നാരായണന് നന്വീശന്,കലാ:രാമന്കുട്ടി,കോട്ടക്കല് രവി,കലാ:രാജനാരായണന്,സദനംദേവദാന്,കലാ:വേണു മുതല്പ്പേരാണ്.
ഇന്നത്തെ വയോധികരായ ആശാന്തലമുറക്കു ശേഷവും കഥകളിയെന്ന കേരളകലയെ സന്വുഷ്ടമാക്കാന്പോന്നഒരു യുവതലമുറ ഉണ്ടെന്ന് ഈ കഥകളി സമാരോഹത്തില് നിന്നും മനസ്സിലാക്കാന് സാധിക്കുന്നു.എന്നാല് ഇവര്ക്ക് വേണ്ടരീതിയില് പ്രോത്സാഹനവും അവസരങ്ങളും നല്കണം.
സന്ദര്ശിക്കാവുന്ന മറ്റിടങ്ങള്:http://grahanam.blogspot.com/2007/05/blog-post_30.htmlസപ്തതി-കലമണ്ഡലം ഗോപി-ഗ്രഹണം.
കലാകേന്ദ്രം വാര്ഷികം(2)
ത്രിഗര്ത്തനായി ശ്രീ കലാ:നെല്ലിയോട് വാസുദേവന് നന്വൂതിരി വേഷമിട്ടു. അഭ്യാസത്തികവിനാലും പുരാണപരിചയത്താലും കഥാപാത്രമായി മാറി അഭിനയിക്കും എന്നതാണ് ചുവന്നതാടി വേഷക്കാരില് അഗ്രഗണ്യനായ ഇദ്ദേഹത്തിന്റെ പ്രത്യേകത.വ്യക്തമായ മുദ്രകളും ഇദ്ദേഹത്തിന്റെ പ്രത്യേകതയാണ്. അദ്ദേഹം ഒറ്റകൈകൊണ്ടു മുദ്രകാണിച്ചാല്പ്പോലും ആസ്വാദകര്ക്ക് അനായാസം അതു മലസ്സിലാക്കാന് സാധിക്കുന്നു. ഇദ്ദേഹം അഭിനയത്തില് നല്ലരീതിയില് ഹാസ്യം കലര്ത്തും. ശ്രീ കലാ:രാധാക്യഷണന് വിരാടനായും ശ്രീ ആര്.എല്.വി.ഗോപി വലലനായും രംഗത്തെത്തി. ശ്രീ കലാ: ഗംഗാധരനും ശ്രീ കലാ:ബാബു നന്വൂതിരിയുമായിരുന്നുപാട്ട്. പഴയതുപോലെ പാടാനാവുന്നില്ലെങ്കിലും ഗംഗാധരനാശാന് ഈ 70തിനടുത്തപ്രായത്തിലും ചിട്ടയാര്ന്നരീതിയില്പാടി. ശാരീരസുഖമില്ലങ്കില് കൂടി അക്ഷരതസ്പുടതയായും വേണ്ട സ്തലങ്ങളില് ചില അക്ഷരങ്ങള്ക്ക് ഊന്നല് നല്കി പാടുന്നരീതിയാണ് ഇദ്ദേഹത്തിന്റേത്. ഇത് നന്വീശനാശാന്റെ വഴിയാണ്.മേളവിഭാഗം ശ്രീ കലാ:രാമന് നന്വൂതിരി(ചെണ്ട) ശ്രീ കലാ:നന്വീശന്കുട്ടി,കലാനിലയം പ്രശാന്ത്(മദ്ദളം) എന്നിവര് നന്നായി കൈകാര്യം ചെയ്തു.
20ന് വൈകിട്ട് 6ന് ഉത്തരാസ്വയംവരം ബാക്കിഭാഗം കളി നടന്നു. അന്ന് ശ്രീ കലാ:ഗോപിയെ പ്രൊഫ:എം.കെ.സാനുപൊന്നാടചാര്ത്തി ആദരിച്ചു.ഉത്തരവേഷം ശ്രീ കലാ:ശ്രീകുമാര് നന്നായികൈകാര്യം ചെയ്തു.അഭിനയത്തില് ഗോപിയാശാന്റെ അതേ വഴികളാണ് ശ്രീകുമാറിനും എന്നാല് മറ്റുചില ശിഷ്യരേപ്പോലെ അമിതമായഅനുകരണമില്ലാതാനും.എദ്ദേഹത്തിന് ഒരു ആദ്യാവസാനവേഷം സുഗമമായി കൈകാര്യം ചെയ്യാനവും എന്ന് അഭിനയം കണ്ടപ്പോള് തോന്നി.കലാ:ഗോപി ബ്യഹന്നളവേഷത്തില് തന്റെ തനത് അഭിനയചാരുത പ്രകടിപ്പിച്ചു. കലാ:ഷണ്മുഖദാസ് സൈരന്ധ്രി വേഷമിട്ടു.
പാലനാട് ദിവാകരന് നന്വൂതിരിയും കല:ഹരീഷ് മനയത്താടുംപാട്ടും, കലാ:ഉണ്ണിക്യഷ്ണന് ചെണ്ടയും, കലാ:ശശി മദ്ദളവും നന്നായി കൈകാര്യം ചെയ്തു.
കലാകേന്ദ്രം വാര്ഷികം (1)
ആലപ്പുഴ ക്ലബ്ബ് വാര്ഷികം
രണ്ടാം ദക്ഷനായി ശ്രീ കലാ:ബാലസുബ്രഹ്മണ്യന് തകര്ത്താടി. ഉഴപ്പാതെ ആത്മാര്ത്ഥമായി അഭിനയിക്കും എന്നുള്ളതാണ് പ്രധമമായും പ്രധാനമായും ഗോപിയാശാന്റെ ശിഷ്യനായ ഇദ്ദേഹത്തിന്റെ പ്രധാന ഗുണം.കറതീര്ന്നരീതിയില് വെടിപ്പായെടുക്കുന്ന കലാശങ്ങള് ഇദ്ദേഹത്തിന്റെ വേഷത്തിന്റെ മുഖമുദ്രയാണ്. ഈ രംഗങ്ങളിലെ സംഗീതം പത്തിയൂരും സന്തോഷും കൈകാര്യം ചെയ്തു.നല്ല ശബ്ദസൌകുമാര്യവും സംഗീതവും ഉണ്ടെങ്കിലും ശബ്ദമെടുത്തുപാടേണ്ട ഭാഗങ്ങളില് പത്തിയൂര് അത്രശോഭിക്കുന്നില്ല. മുറുകിയ മേളത്തില് മുങ്ങിപോകുന്നു അദ്ദേഹത്തിന്റെ പാട്ട്.
തുടര്ന്നുള്ള നന്ദികേശ്വരന്റെ ഭാഗം ഉണ്ടായിരുന്നില്ലങ്കിലും ദധീചിയുടെ ഭാഗം ഉണ്ടായിരുന്നു.കലാ:രാമചന്ദ്രന് ഉണ്ണിത്താന് ദധീചീമുനിയായി രംഗത്തെത്തി.
വീരഭദ്രന് ശ്രീ കോട്ടക്കല് ദേവദാസായിരുന്നു.ചുവന്നതാടിവേഷങ്ങളില് കഴിവുതെളിയിച്ച് ഉയര്ന്നുവരുന്ന നടനാണ് ദേവദാസ്.ഭദ്രകാളിയായും ഉണ്ണിത്താന് വേഷമിട്ടു. സാധാരണയായി വീരഭദ്രവേഷത്തില് വരുന്ന ഉണ്ണിത്താന്റെ ഭദ്രകാളീവേഷം ഇങ്ങനെ കാണാനായി.ഇദ്ദേഹത്തിന്റെ മുഖം തേപ്പിലും മറ്റും വിത്യാസമുണ്ട്.സാധാരണയായി കറുപ്പില് വെള്ളക്കുത്തുകളാണ് ഭദ്രകാളീവേഷത്തിന് മുഖത്തു തേയ്ക്കാറ്.ഇദ്ദേഹം നീലകലര്ന്ന പച്ച നിറത്തില് മുഖം തേച്ച് ചുവന്ന കുത്തുകളാണ് നല്കിയിരുന്നത്.കൂടാതെ പ്രത്യേകരീതിയില് കണ്ണുകള് വരക്കുകയും ശൂലാക്യതിയില്നെറ്റിപൊട്ട് വരക്കുകയും ചെയതിരുന്നു. യുധരംഗവും മറ്റും ബാലസുബ്രഹ്മണ്യനും ദേവദാസും ഉണ്ണിത്താനും ചേര്ന്ന് വിസ്തരിച്ച് അവതരിപ്പിച്ചു. ഈ ഭാഗങ്ങളിലെ സംഗീതം മധുവും ബാബുവും ചേര്ന്നും മേളം കുറൂര്,അച്ചുതവാര്യര് തുടങ്ങിയവര് ചേര്ന്നും ഭംഗിയായി അവതരിപ്പിച്ചു. സമയത്തു പിടിക്കാതിരിക്കുക,സമയത്തു മാറ്റാതിരിക്കുക തുടങ്ങിയ, ചില തിരശീലക്കാരുടെ അശ്രദ്ധകള് ഒഴിച്ചാല് ഇങ്ങനെ കഥകളി ഗംഭീരമായി.
‘കഥകളിരംഗം’
കുട്ടികാലം മുതല് തൊണ്ണൂറാം വയസ്സുവരെ കേരളത്തി ല്തെക്കുവടക്കു സഞ്ചരിച്ചു കളികണ്ടു വിശകലനം ചെയത,തികഞ്ഞകളിഭ്രാന്തനായ ശ്രീ കെ.പി.സ്.മേനോന് കഥകളിയുടെ ചരിത്രം എഴുതാന് സര്വ്വധാ യോഗ്യന് തന്നെ എന്നു പുസ്തകത്തിന്റെ അവതാരികയില് മഹാകവി വള്ളത്തോള് സമര്ദ്ധിക്കുന്നു. മഹാകവി വള്ളത്തോളിന്റെ അവതാരികയില് നിന്നും-“വള്ളത്തോളിന്റെ പഴഞ്ചന് കണ്ണുകളെ ഈ ‘കഥകളിരംഗം’ അന്ന കമനീയഗ്രന്ധം ആഹ്ലാദവികസ്വരങ്ങളാക്കി.ഒരിടത്തു ചടഞ്ഞിരുന്നു,കേവലം ഇതിഹാസങ്ങളെ പ്രമാണിച്ചൊ,ഊഹിച്ചുണ്ടാക്കിയോഎഴുതി വീര്പ്പിച്ചതല്ല ഈ മഹാപ്രബന്ധം.ഇതിന്റെ നിര്മ്മാതാവ് നീലേശ്വരം മുതല്പത്മനാഭപുരം വരെ പണിപ്പെട്ടു സഞ്ചരിച്ച് അതിനിപുണമായ അന്വേഷണം അനുഷ്ടിച്ചിരിക്കുന്നു. വളരേ വളരേ സഹ്യദയന്മാരുമായി നേരിട്ടും കത്തുകള് വഴിയും സംസാരിച്ചിരുന്നു.“
ഈ പുസ്തകത്തില് 8അദ്ധായങ്ങളിലായി കഥകളിയുടെ പൂര്വ്വരൂപമായ രാമനാട്ടം മുതല് കഥകളിയുടെ ആധുനീക കാലം വരെയുള്ള ചരിത്രം പറയുന്നു.
ശ്രീമാന് കെ.പി.സ്.മേനൊന് ഈ പുസ്തകം കഥകളിഭ്രാന്തന് മാര്ക്കാണു സമര്പ്പിച്ചിട്ടുള്ളത്.ഈ സമര്പ്പണത്തിലൂടെ കളിഭ്രാന്തന് എന്നുള്ളതിന്റെ നിര്വചനവും അദ്ദേഹം നല്കിയിരിക്കുന്നു.കൂടാതെ കളി കാണുന്നതിന്റെ പ്രയോജനവും അദ്ദേഹം ഇതിലൂടെ വ്യക്തമാക്കുന്നു.
കഥകളിയിലെ ചില കീഴ്വഴക്കങ്ങള്
.
കത്തി,താടി,കരി,ഭീരു തുടങ്ങിയ വേഷങ്ങള് ആദ്യമായി രംഗത്തുവരുന്നതിനു മുപായി ‘തിരനോക്ക്’എന്നോരു ചടങ്ങു നടത്തുന്നു. തിരനോക്കില് കത്തിക്ക് ശൃഗാരവീരങ്ങളും താടിക്ക് വീരരൌദ്രാദികളും കരിക്ക് രൌദ്രബീഭത്സാദികളും ഭീരുവിന് ഹാസ്യവുമാണ് സ്ഥായീഭാവങ്ങള്.
.
പല രംഗങ്ങളിലും കഥയിലുള്ളതും ശ്ലോകത്തിലുംമറ്റും കവി സൂചിപ്പിക്കുന്നതുമായ കഥാപാത്രങ്ങള് അവര്ക്ക് ആടുവാന് ഒന്നുമില്ലെങ്കില് രംഗത്തു വരാറില്ല. ഉദാ:ഉത്തരാസ്വയംവരം,ദുര്യോധനവധം തുടങ്ങിയ കഥകളില് സഭാരംഗത്ത് ധ്യതരാഷ്ട്രര്, ഭീഷ്മര്, ക്യപര്,കര്ണ്ണന് തുടങ്ങി കൌരവസഭയിലെ എല്ലാവരും വേണ്ടതാണെങ്കിലും കളിയില് അതുണ്ടാവില്ല. എന്നാല് ആടാനൊന്നുമില്ലെങ്കിലും ചില കഥാപാത്രങ്ങള് ആവശ്യമായതിനാല് ഉണ്ടാവുകയും ചെയ്യും.
.
രംഗത്തുള്ള കഥാപാത്രം മറ്റൊരു സ്ഥലത്തേക്കുപോയി മറ്റൊരു കഥാപാത്രത്തെ കാണുന്ന പലസന്ദര്ഭങ്ങളിലും മറിച്ചാണ് രംഗത്ത് കാണുക. രണ്ടു കഥാപാത്രങ്ങള് ഒരേസമയം രംഗത്തുണ്ടായിരുന്നാലും അവര് തമ്മില് കാണണമെന്നില്ല. ശ്ലോകമോ പദമൊ ചൊല്ലി കഴിഞ്ഞ് ചടങ്ങനുസ്സരിച്ചേ തമ്മില് കാണുകയുള്ളു.
.
നടന് സാധാരണയായി ഇടതുവശത്തുനിന്നുമാണ്(കാണികളുടെ വലത്) രംഗത്ത് പ്രവേശിക്കുക. പ്രവേശിച്ച് പരസ്പ്പരം കണ്ടുകഴിഞ്ഞാല്-വലതുവശത്തിരിക്കുന്ന കഥാപാത്രം ദേവത്വത്താലൊ,ഗുരുത്വത്താലൊ പ്രായത്താലൊ ഉയര്ന്നവരായാല്-അദ്ദേഹത്തെ വന്ദിക്കുന്നു. മറിച്ചായാല് വലത്തുവശത്തുള്ളയാള് വന്നയാളെ വലത്തുവശത്തുള്ള ഇരിപ്പിടം നല്കി ആദരിച്ച് പ്രണമിക്കുന്നു. കഥകളിയില് വലത്തുവശം മാന്യസ്താനമായി നിശ്ചയിച്ചിരിക്കുന്നു. കഥാപാത്രങ്ങളില്ദേവത്വം,ഗുരുത്വം,പ്രായം ഇവയാല് ഉപരിസ്താനമുള്ളവര് വലതുവശം നില്ക്കുന്നു.
കഥകളി സംഗീതം
മറ്റുകലകളിലെ ഗായകരേയും ഭാഗവതര്മാരേയും അപേക്ഷിച്ച് ദുഷ്ക്കരമാണ് കഥകളിഗായകന്റെ ജോലി. രാത്രിയിലെ ഉറക്കമിളപ്പും ഒരേനിലയില് നിന്നുകൊണ്ടുള്ള പാട്ടും ശ്രമകരമാണ്. ശ്രുതിചേരാത്ത പരുഷവാദ്യങ്ങളായ ചെണ്ടയുടേയും മദ്ദളത്തിന്റേയും പക്കത്തിലാണ് പാടേണ്ടതും. കൂടാതെ സംഗീതത്തിനൊപ്പം കഥകളിയിലെ ഇതര ഘടകങ്ങളായ വാദ്യ,നാട്യങ്ങളിലും അവഗാഹമുള്ളയാള്ക്കെ പൊന്നാനി പാട്ടുകാരനായി വിജയിക്കാനാകു. കാരണം വ്യക്തിമിടുക്കുനോക്കാതെ ന്യത്ത,വാദ്യ,ഗീതങ്ങള്ഒരേലക്ഷ്യത്തിലേക്ക് പുരോഗമിച്ചാലെ കളി നന്നാവുകയുള്ളു. ഇതിന് പൊന്നാനിഗായകന് പരസ്പരധാരണയോടെ വാദ്യ,നാട്യ കലാകരന്മാരുമായി സംയുക്തപ്രവര്ത്തനം നടത്തുകയും ചില അവസരങ്ങളില് അവരെ നിയന്ത്രിക്കുകയും ചെയ്യണം. ഇതിന് പൊന്നാനിക്ക് കയ്യിലുളള ചേങ്കിലകോലാല് സാധിക്കണം.
കഥകളിയില് ന്യത്യന്യത്തനാട്യാഭിനയങ്ങള്.
ഈ നൃത്യനൃത്താഭിനയത്തിനെല്ലാം ഒപ്പം നടന് കഥാപാത്രത്തിനും സന്ദർഭത്തിനും അനുസൃതമായരീതിയിൽ മുഖത്തെ അംഗങ്ങള്കൊണ്ട് ഭാവം അഥവാ രസം പ്രകാശിപ്പിക്കുന്നു. ഇതാണു നാട്യാഭിനയം.
കഥകളിയിലെ വേഷങ്ങള്(ഭാഗം1)
കഥകളിയുടെ പ്രാരംഭ ചടങ്ങുകള്
തോടയത്തിനു പാടുന്ന പദം-,രാഗം:നാട്ട, ചമ്പട താളം(രണ്ടാം കാലം)
ചരണം1:
“ഹരിഹരവിധിനുത അമരപൂജിത ഹേ വാമനരൂപ
ഏകദന്ത ചതുരാത്ഭുതബല ലംബോദര രേ!
സകലസിദ്ധിഫലദായക രേ രേ പാശാംങ്കുശധര രജനീശധര രേ
വാരണാനന നാഗാഭരണ കാമിതഫലദസിദ്ധക രേ”
(“ഹരിഹരവിധിനുത.........ലംബോദര രേ”)
ചരണം2:താളം:ചമ്പ(രണ്ടാം കാലം)-
“ജയ ബാലഗോപാല ജയ ഗോപികാലോല!
ജയ മ്യദുലസുകപോല ജയ രുചിരഫാല!”
(“ഹരിഹരവിധിനുത.........ലംബോദര രേ”)
ചരണം3:താളം:ചമ്പ(രണ്ടാം കാലത്തില്നിനും ലേശം തള്ളി)
“പരിണതവയോധരണ പാലയ രമാരമണ!
ഭൂരിപൂരിതകരുണ പുരളീന്ദ്രശരണ!
ജയ കനകനിഭചേല ജയജയ സുശീല!”
ചരണം4:താളം:ചമ്പ(മൂന്നാം കാലം)
“ജഹ്നുസുതാശ്രിതമൌലേ ജനനീ മമ ജഗതീശ്വരി!
ഖിന്നജനേ കിന്ന ദയാ കിന്നരസന്നുത തേ?
സിന്ധുരവരചര്മ്മാംബര ബന്ധുരതരകന്ധര ജയ
ചിന്തിതഫലവിശ്രാണനചിന്താമണേ ശംഭോ!”
ചരണം5:താളം:ചമ്പ(നാലാം കാലം)
“ജയ വിധൃതവനമാല ജയ നമിതസുരജാല!
സകലജഗദാധാര സജലജലദാകാരാ!
വ്രജവിഹിതസഞ്ചാര വല്ലവീജാരാ!”(ജയ........)
ചരണം6:താളം:പഞ്ചാരി(രണ്ടാം കാലം)-
“പാലയ പാലയ ദേവീ പാലയ പാലിത മായേ
പാലയമാം നായികേ ജഗന്നായികേ മുകാബികേ
സന്തതം നിന് പദാംബുജം ചിന്മയരൂപിണി നിത്യം
ഹന്ത നാവില് തോന്നീടേണം സന്തതം മൂകാബികേ!”
ചരണം7:താളം:പഞ്ചാരി(മൂന്നാം കാലം)-
"അംബ ദേവി മഹാമായേ കോല്ലൂരദ്രിനിവാസിനി!
മുല്ലബാണരിപുജായേ പാഹി മാം മൂകാബികേ!”
ചരണം8:താളം:ചെമ്പട(മൂന്നാം കാലം)
“പത്മാവല്ലഭ പാലയ ഭഗവാന്
ചിത്പ്പുരുഷവിഭോ മുരമദന കൃഷ്ണ
മത്ക്കലിമോചന മയികുരുസതതം
കില്ബിഷനാശനശുഭചരിത ദേവാ
ജയ ജയ പങ്കജനാഭ ഹരേ കൃഷ്ണ”
“മാതംഗാനനം അബ്ജവാസ രമണീം ഗോവിന്ദമാദ്യം ഗുരൂം
പാണിനിഗര്ഗ്ഗനാരദ കണാതാദ്യാന് മുനീന്ദ്രാന് ബുധാന്
ദുര്ഗ്ഗാഞ്ചാപി മൃദംഗശൈലനിലയാം ശ്രീപോര്ക്കലിം ഇഷ്ടദാം
ഭക്ത്യാ നിത്യമുപാസ്മഹേ സപദിന: കുര്വ്വന്ദമീ മംഗളം”
കഥകളിയുടെ ഉപജ്ഞാതാവായ കോട്ടയത്തുതമ്പുരാന് രചിച്ച ഇതുകൂടാതെ മറ്റുചില ശ്ലോകങ്ങളും പാടാറുണ്ട്.
“കല്യാണി’ഖലുയത്ക്കഥാത്രിജഗതാം പാപൌഘവിധ്വംസിനി
യല്ലാവണ്യമശേഷ ഗോപകമനീ നേത്രൈക സം‘മോഹനം’
‘സാരംഗം’വദ നക്രഭീതമഗതിയോ പാലയത് സത്വരം
ബാഹുര്യസ്യ ച ‘ശങ്കരാഭരണ’ജിത് പായാത് സ:കേശവ:”
കാര്ത്തികതിരുനാള് മഹാരാജാവു രചിച്ച ഈ ശ്ലോകവും കഥകളിക്ക് വന്ദനശ്ലോകമായി പാടാറുണ്ട്. ഈ ശ്ലോകത്തിന്റെ ഓരോ വരികളും വ്യത്യസ്ത രാഗങ്ങളിലായിട്ടാണ് ആലപിക്കാറ്. ഇവ യധാക്രമം കല്യാണി,മോഹനം,സാരംഗം,ശങ്കരാഭരണം എന്നിവയാണ്.
അടുത്തത് പുറപ്പാട്.
പുറപ്പാടിന്റെ ശ്ലോകം ചൊല്ലി തിരശ്ശീലനീക്കുന്നു. അതാതു ദിവസം അവതരിപ്പിക്കുന്ന കഥയുടെ പുറപ്പാട്(നായകനും സഹനായകരോ നായികയോ ഉണ്ടെങ്കില് അവരും ചേര്ന്ന്) ആണ് യഥാര്ത്ഥത്തില് അവതരിപ്പിക്കേണ്ടത്. ഇതിനായി അതാതു ആട്ടകഥാകൃത്തുക്കള് പുറപ്പാടും എഴുതിയിട്ടുണ്ട്. എന്നാല് എന്ന് സാധാരണയായി സന്ദാനഗോപാലം കഥയുടെ പുറപ്പാടാണ് എല്ലായിടത്തും അവതരിപ്പിച്ചു വരുന്നത്.
സന്ദാനഗോപാലത്തിന്റെ പുറപ്പാട്-(കര്ത്താവ്:മണ്ഡവപ്പിള്ളി ഇട്ടിരാരിശ്ശമേനോന്)
ശ്ലോകം-രാഗം:ശങ്കരാഭരണം
“സാന്ദ്രാനന്ദാകുലാത്മാ ഹരിരഥ ഭഗവാന് ഭക്തവാത്സല്യശാലീ
ദേവക്യാ നന്ദനസ്സന്നിഹ ഭുവി ജഗതാം രക്ഷണായാവതീര്ണ്ണ:
ഹത്വാ കംസം സമല്ലം യുധി സഹ ഹലിനാ സര്വ്വലോകൈകനാഥ:
ശ്രീമത്യാം ദ്വാരവത്യാം പുരി സുഖമവസദ്ദാരതത്യാ സമേത:”
{ആനന്ദമയനും ഭക്തവത്സലനും സര്വ്വലോകനാഥനുമായ ശ്രീ വിഷ്ണു ഭഗവാന് ജഗത്രക്ഷക്കായി ഭൂമിയില് ദേവകീസുതനായി അവതരിച്ച് ബലഭദ്രനോടുകൂടി യുദ്ധത്തില് മല്ലന്മാരേയും കംസനേയും വധിച്ചിട്ട് പത്നിമാരോടും കൂടി ദ്വാരകാപുരിയില് വസിച്ചു.}
പദം-രാഗം:ശങ്കരാഭരണം,താളം:ചെമ്പട
“ദേവദേവന് വാസുദേവന് ദേവകിതനയന്
സേവചെയ്യും ജനങ്ങളെ കേവലം പാലിപ്പാന്”
“രേവതീ രമണനാകും രാമനോടും കൂടി
ഉത്തമോത്തമനാകും ഉദ്ധവരോടും കൂടി
വാരിജ ലോചനമാരാം നാരിമാരുമായി
വാരിധിയില് വിലസീടും ദ്വാരകയില് വാണു”
{ദേവദേവനും ദേവകീതനയനുമായ വാസുദേവന് ഭക്തജനങ്ങളെ പരിപാലിക്കുവാനായി രേവതീരമണനായ ബലഭദ്രനോടും, ഉത്തമബുദ്ധിമാനും കൃഷ്ണഭക്തരില് ഉത്തമോത്തനുമായ ഉദ്ധവരോടും, താമരമിഴിമാരായ പത്നിമാരോടും കൂടി സമുദ്രത്തില് പരിലസിക്കുന്ന ദ്വാരകാപുരിയില് വാണു.}
“ദേവദേവന് വാസുദേവന്” |
“രാമ പാലയ മാം ഹരേ സീതാരാമ പാലയ മാം
രാമ രവികുലസോമാ, ജഗദഭിരാമ, നീരദശ്യാമ
ദശരഥരാമ, ശാരദശശി വദന, സാധൂജനാവന”
പുറപ്പാടിന് നാലുനോക്കുകള് ആണ് ഉള്ളത്. എന്നാല് മിക്കപ്പോഴും ഇതില് രണ്ടു നോക്കുകളെ രംഗത്ത് അവതരിപ്പിക്കപ്പെടാറുള്ളു.
“രാമ പാലയ മാം” |
നരകാസുരവധം പുറപ്പാടിന്റെ ശ്ലോകം-രാഗം:ശങ്കരാഭരണം (കര്ത്താവ്:കാര്ത്തികതിരുനാള് രാമവര്മ്മ മഹാരാജാവ്)
“സജലജലദനീലസ്സര്വ്വലോകൈകനാഥോ
നിജസുതവനിതാഭിസ്സാകമാനന്ദമൂര്ത്തി:
അരമതപുരവര്യ ദ്വാരകാനാമധേയേ
നതജനസുഖദായീ വാസുദേവോ മഹാത്മാ”
കല്യാണസൌഗന്ധികം കഥയില് ശ്രീകൃഷ്ണബലഭദ്രാദികള് പാണ്ഡവരെ കാണുവാനായി വനത്തിലേക്ക് എഴുന്നള്ളുന്നതിനെ വണ്ണിച്ചിട്ടുള്ള പദമാണ് പകുതിപ്പുറപ്പാടിന് ആലപിക്കുന്ന പദം.
നിലപ്പദം-രാഗം:ശങ്കരാഭരണം,താളം:ചെമ്പട(കര്ത്താവ്:കോട്ടയത്തു തമ്പുരാന്)
“ഭൂഭാരം തീര്പ്പതിനായ് ഭൂമിയില് വന്നവതരിച്ച
ഭൂവനൈകനായകന്മാര് ഭൂരികൃപാസാഗരന്മാര്
വിണ്ണവര്നാഥാര്ത്ഥിതന്മാർ ഉണ്ണികളായായര്കുലേ
പുണ്യവധൂഭവനന്തോറും വെണ്ണകവര്ന്നുണ്ണുന്നോര്
അവനീതന്മാരാകും അവനീശന്മാരെ വെന്നു
അവനീതലം അഴകോടെ അവനംചെയ്തീടുന്നോർ
കാലികളും മേച്ചു വനേ ബാലകന്മാരായ് നടപ്പോര്
കാലിണകൈതൊഴുന്നവരെ കാലഭയാല് വേര്പ്പെടുപ്പോര്
മാനിനിമാർ മനമലിയും മോഹനമെയ്ശോഭയുള്ളോർ
വാരിധിയില് വിലസീടും ദ്വാരകയാം പുരിതന്നില്
പൌരജനങ്ങളുമായി സ്വൈരമോടെ വാഴുംകാലം
അന്തികമാഗതരാകും കുന്തീതനൂജന്മാരെ
ഹന്ത തദാ കാണ്മതിനായി ചന്തമോടങ്ങെഴുന്നള്ളി”
ദുര്യോധനവധം കഥയുടെ പുറപ്പാട് (പഞ്ചപാണ്ഡവരും പാഞ്ചാലിയും) |
ദുര്യോധനവധം കഥയുടെ പുറപ്പാട് |
മേളപ്പദം |
അനുപല്ലവി:(രാഗം:മോഹനം)
“മഞ്ജൂതരകുഞ്ജതലകേളിസദനേ
ഇഹവിലസ രതിരഭസഹസിതവദനേ! ”
പല്ലവി:
“പ്രവിശ രാധേ മാധവസമീപമിഹ"
ചരണം1:
“നവഭവദശോകദളശയനസാരേ”
ഇഹവിലസകുചകലശതരളഹാരേ! ”
(“പ്രവിശ രാധേ മാധവസമീപമിഹ”)
ചരണം2:
“കുസുമചയരചിതശുചിവാസഗേഹേ,
ഇഹവിലസ കുസുമസുകുമാരദേഹേ! ”
(“പ്രവിശ രാധേ മാധവസമീപമിഹ”)
ചരണം3:
“വിനതബഹുവല്ലിനവപല്ലവഘനേ
ഇഹവിലസ ചിരമലസപീനജഘനേ”
(“പ്രവിശ രാധേ മാധവസമീപമിഹ”)
ചരണം4:
“മൃദുചലമലയപവനസുരഭിഗീതേ
വിലസ മദനശരനികരഭീതേ ”
ചരണം5:(രാഗം:മദ്ധ്യമാവതി)
"വിഹിത പത്മാവതീ സുഖസമാചേ ഫണതിജയദേവ-
കവി രാജരാജേ കുരുമുരാരേ മംഗളശതാനിം"
മേളപ്പദം(ചെമ്പടവട്ടം) |
യഥാസമയം കളിയ്ക്കുവിളക്കുവെച്ചു. അരങ്ങുകേളിയും തോടയവും കഴിഞ്ഞ് മംഗളശ്ലോകം തുടങ്ങി.
“മാതംഗാനനമബ്ജവാസരമണീം
ഗോവിന്ദമാദ്യം ഗുരു..................”
‘ഗോവിന്ദമാദ്യം ഗുരൂം’ എന്നു കേട്ടപ്പോള് സ്വാമികള് രോമാഞ്ചമണിഞ്ഞു. തന്നെക്കുറിച്ചു തമ്പുരാനുള്ള ഭക്തിയും ബഹുമാനവുമോര്ത്തപ്പോള് ആ ശുദ്ധബ്രാഹ്മണന്റെ കണ്ണില് സന്തോഷാശ്രു പൊഴിഞ്ഞു. ഉടനെ അദ്ദേഹം എഴുന്നേറ്റ് ആട്ടം കാണാനുറച്ച് അരങ്ങത്ത് ചെന്നിരുന്നു. പുറപ്പാട് കഴിഞ്ഞു. കഥ തുടങ്ങേണ്ട നേരമായി. എന്നിട്ടും വേഷം തീര്ന്നിരുന്നില്ല. അരങ്ങ് മുഴിയാന് തുടങ്ങി.
“കോട്ടം തീര്ന്നൊരു കോട്ടയം കഥകള് നാലും
തമ്പിയുടെ മൂന്നും ഒന്നാ കരീന്ദ്രന്റെയും”
കഥകളിയുടെ ഉപജ്ഞാതാവയ കണ്ണൂര് കോട്ടയം രാജ്യത്തെ രാജാവ് രചിച്ചവയാണ് കോട്ടയം കഥകള്. ‘ബകവധം’, ‘കിര്മ്മീരവധം’, 'കാലകേയവധം’, 'കല്യാണസൌഗന്ധികം’ എന്നിവയാണ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ നാല് ആട്ടകഥകള്. തമ്പി എന്നു പറയുന്നത് ഇരയിമ്മന് തമ്പി. ‘ദക്ഷയാഗം’, 'ഉത്തരാസ്വയംവരം’, 'കീചക വധം’ എന്നിവയാണ് ഇദ്ദേഹത്തിന്റെ ആട്ടകഥകള്. കരീന്ദ്രന് എന്നത് കിളിമാനൂര് കോയിതമ്പുരാനാണ്. ‘രാവണവിജയം’ ആണ് അദ്ദേഹം രചിച്ച ആട്ടകഥ.